Over ogen, hart en contact
Het is ons de afgelopen jaren opgevallen, dat hoe vaker en langer je in het buitenland vertoeft, hoe meer het lijkt alsof je niet meer bestaat. Voor een groep mensen in ieder geval.
Toch verbaast het ons. En waarom? Omdat de wereld door de komst van internet en mobiele telefonie, met de daarbij behorende sociale media en andere contactmogelijkheden, toch heel dichtbij blijft.
We zijn nog steeds bereikbaar op onze bekende Nederlandse telefoonnummers. Dus een appje of een belletje wat in Nederland gewoon gedaan wordt of werd, kan nog steeds. Het werkt ook als we in Spanje of waar dan ook zijn.
Tel daarbij op dat we in de ochtenden meestal werken, wat betekent dat de middagen en/of avonden perfecte contactmomenten zijn. Komt het dan toch niet uit, want wellicht zitten we net aan tafel of zo, dan hoor je het en bellen we je zeker terug. Want mensen die ons dierbaar zijn zitten voor altijd in ons hart.
Jaloezie
Het kan natuurlijk ook dat iemand zelf ook zou willen doen wat wij doen en baalt dat hij of zijn het zelf niet voor elkaar krijgt om wat voor reden dan ook. Denk aan kinderen die nog thuis wonen, oppassen op de kleinkinderen, een partner die niet wil of simpelweg het feit dat je nog werkt en dat werk niet online kunt doen (want dan kun je ook reizen en werken combineren).
Zaligmakend
Nee, zaligmakend is het zeker niet. Want er zijn momenten dat je net in het buitenland bent en niet bij een uitvaart kunt zijn bijvoorbeeld. Dingen die je raken in het hart. Of je bent ziek en moet toch doorreizen of met heel warm weer uitzieken in je camperbed. Een storm die blijft doorgaan, waardoor je je weer in je kinderwieg waant 😉 Kortom, wees je ervan bewust dat er ook mindere kanten zijn.
Gelukkig wegen die minder zwaar dan de superleuke kanten. De bijzondere mensen die je ontmoet. Geweldige plekken die je spontaan ontdekt. Het weer dat heerlijk is. Het leven dat toch wat goedkoper is dan in Nederland.
Maar vooral minder stress dan in het verkrampte Nederland, minder korte lontjes (behalve bij sommige toeristen), lekker buiten leven en volop genieten! Wat dan weer beter is voor je hart.
¡Hasta luego!
