2023 Start goed
Een rustige laatste dag van het jaar met daarin een bezoek aan de moeder van Sandra en vooral het inpakken van de auto. Ook onze vriendin Franka kwam nog even langs voor wat laatste dingen en de sleutels. Verder de laatste restjes opeten (en weggooien) en vroeger dan normaal op oudejaarsavond naar bed. Vol verwachting vertrokken we op 1 januari 2023 rond een uur of 8 in de ochtend richting Zuid-Spanje.
Deel 1 van de reis
De start nieuwjaarsdag zo vroeg in de ochtend is toch wel heel erg rustig op de weg. Pas in de buurt van Parijs werd het drukker. Plus dat het daar ook regende. Die regen hield aan tot een heel stuk verder in Frankrijk. Bij onze eerste stop was het weer droog, dus lekker snel inchecken en nog even met Pepper lopen. Kyriad Hotel Niort La Creche is onderdeel van de Campanile groep. Parkeren kon letterlijk voor de deur en hoewel klein, waren de bedden goed en de douche lekker warm.
De volgende dag even tanken, met een beetje hulp want je had een code nodig om te kunnen tanken (benzine is nog steeds schaars om een of andere rare reden) en door richting Spanje. Tot voorbij Bordeaux regelmatig regen gehad en daarna werd het weer beter. De zon ging schijnen, we vingen een glimp op van de Atlantische oceaan en werd Frankrijk Spanje en reden we lekker relaxt door tot aan Madrid. Daar was het wel weer even druk, maar prima te doen.
Spaanse stijl
Ons tweede hotelletje lag zo’n 100km onder Madrid, in Tembleque. Op de site een leuk en gezellig hotel, maar in werkelijkheid leek het wel een spookhotel. Alles donker, terwijl de schuifdeuren gewoon open gingen. Na een tweetal ‘hola’ kwam er iemand aansjokken. Het duurde even, een niet schoongemaakte kamer en nog een kamer verder, belandden we uiteindelijk in een normale tweepersoonskamer. Bed was goed, douche was een beetje minder qua waterstraal. Het restaurant van het hotel was dicht, gelukkig was er aan de overkant wel een supermercado, waar we nog iets konden kopen en we hadden nog wat te eten bij ons.
De volgende ochtend kon je uitchecken vanaf 7 uur, maar toen we rond half 8 beneden kwamen, was er niemand bij de balie. Ook na enige tijd wachten niet. Rob had inmiddels de auto van achter naar voren gereden (nadat iemand uit z’n bed was gebeld om het hek open te doen) en uiteindelijk hebben we de sleutels maar op de balie achter gelaten. Hotel A Posada, met een beetje liefde kan het wat worden, al denk ik niet dat het voor ons voor herhaling vatbaar is.
Overal olijfbomen
Er wordt wel gezegd dat Italië het land van de olijfolie is…….nou vergeet het maar, Spanje overtreft dit met gemak. Het start rondom Jaen en tot in de buurt van Granada was alles wat je zag bergen en olijfbomen. Echt een bijzondere gewaarwording wanneer je hier voor het eerst doorheen rijdt. Prachtig!
Bij Malaga was het voor ons nog een stukje richting Cártama. Daar staat het huis wat we de komende 2 maanden ons thuis noemen. Nog even langs de Lidl voor wat eerste boodschappen en dan richting Finca La Caprichosa. Het laatste stukje weg was een heerlijke onverharde hobbelweg (die vanaf de andere kant wel verhard is).
Bij aankomst was de poort al open en stonden de eigenaren ons al op te wachten. Na een korte rondleiding was het een kwestie van uitpakken, wat te eten maken en omhoog met de beentjes.
Het hele perceel is omheind, dus Pepper kan zo naar buiten en dat is voor ons en vooral voor haar heerlijk.
De komende maanden gaan we werken, een deel van Andalusië verkennen en ontdekken en wie weet wat er nog meer op ons pad komt.
