geraakt

Geraakt: een reis vol verrassingen en emoties

Eindelijk was het zover: tijd om te vertrekken. Alles wat geregeld moest worden, was geregeld. De camper blinkt, spullen zijn vervangen en alles is opnieuw ingepakt. Na een korte stop bij Sandra’s moeder, zetten we koers naar het zuiden. Via Antwerpen en Brussel, dwars door files en een verkeersinfarct, brachten we de eerste nacht door in Noord-Frankrijk.

Terug naar Saint-Germain-les-Belles

Het weer vroeg om flexibiliteit, en dus besloten we op dag twee een flinke omweg te maken. Uiteindelijk kwamen we terecht op een camping waar we in juli twee fantastische weken hadden doorgebracht. Oorspronkelijk voor één nacht, maar het werden er vier.

Onze Engelse vrienden, die op Ile de Ré stonden, waren ook bezig met het weer en hun reisplannen. Voor ons werd het duidelijk: we zouden richting Perpignan rijden, daar overnachten en dan Spanje in. Maar zoals het gaat met plannen, liep het anders. Om 5 uur ’s ochtends werden we wakker, en besloten we gewoon te gaan rijden. Achteraf een goede keuze, want de plek waar we een nacht wilden stoppen, werd geteisterd door slecht weer. Onderweg werden we drie keer geraakt door een wolkbreuk. Doorrijden bleek de beste optie.

De kracht van de Bernia en de Montgo

Toen we de contouren van de Bernia en de Montgo zagen, voelde Sandra meteen een diepe emotie. Dit gebied raakt haar steeds meer. Ook bij Rob, al houdt hij dat wat meer voor zich. Nog snel even een stop bij de supermarkt, en rond 16.00 uur bereikten we onze eindbestemming: Alcaláli. Dikke knuffels van Octavio en Susanna…..geweldig om hen weer te zien.

Vrienden volgen

Onze Engelse vrienden hadden net de Pyreneeën overgestoken en besloten door te rijden naar dezelfde plek waar wij verbleven. Geen San Sebastian voor hen, want ook dat gebied werd overspoeld door regen.

Hoe leuk is het om elkaar via Polarsteps te kunnen volgen en precies te weten waar de ander is! Toch ontvingen we nog een appje met hun verwachte aankomsttijd. En dan rijden ze het terrein op. Zodra Jo uitstapt, neemt Pepper een sprint – ze herkent haar meteen. Geweldig om te zien!

Geraakt in het kwadraat

Op de een of andere manier werden we allemaal geraakt door dit weerzien. Om dat te vieren, openden we een fles Cava en proostten we samen op de vriendschap.

¡Hasta luego!