een pelgrimstocht van 3,5 maand
Rob’s Spirituele Reis
Solitaire Camino de Santiago vanuit Breda
In 2018 besloot ik de gedurfde stap te zetten om in mijn eentje de Camino naar Santiago de Compostela te lopen, een eeuwenoude pelgrimsroute van duizenden kilometers. Deze persoonlijke reis van 3,5 maand bracht niet alleen fysieke uitdagingen met zich mee, maar ook diepe momenten van introspectie en spirituele groei.
Zelfreflectie & avontuur
Mijn keuze om solo te gaan, kwam voort uit een mix van onvrede in zowel zakelijke als privéomstandigheden. Misschien zocht ik naar een periode van zelfreflectie, spirituele hernieuwing, of simpelweg een avontuur dat me uit mijn comfortzone zou halen. De wens om te groeien en de behoefte aan een innerlijke reis waren al jaren aanwezig, telkens weer naar boven borrelend.
Mijn tocht begon in Breda en eindigde in Santiago de Compostela. Onderweg volgde ik een route die door verschillende landen en gevarieerde landschappen slingert. Vooraf had ik mij zorgvuldig voorbereid, met mijlpalen, overnachtingen en rustdagen om zowel fysiek als mentaal in balans te blijven.
De fysieke uitdagingen van een pelgrimstocht van duizenden kilometers in slechts 3,5 maand zijn onvermijdelijk. Ik moest omgaan met uiteenlopende weersomstandigheden, wisselende terreinen en de vermoeidheid die iedere dag opnieuw toesloeg. Het vereiste een gedisciplineerde aanpak en mentale veerkracht – twee cruciale eigenschappen die iedere pelgrim ontwikkelen moet.
De kracht van stilte
De Camino, met zijn spirituele betekenis, gaf me de ruimte voor diepe zelfreflectie. De eenzaamheid bood een kans om mijn gedachten te ordenen, innerlijke rust te vinden en antwoorden te ontdekken op lang sluimerende vragen.
Ondanks mijn keuze om solo te lopen, kruisten vele pelgrims mijn pad. De verhalen die we deelden en de verbindingen die ontstonden, creëerden een gevoel van gemeenschap, zelfs tijdens mijn eenzame reis.
Een veranderde blik op mezelf en de wereld
De stilte en leegte van de eindeloze wegen boden me de helderheid om te zien wat ik écht wil in het leven en wat ik niet langer wil accepteren. Deze pelgrimstocht bevestigde mijn doorzettingsvermogen en leerde me waardevolle lessen over uitdagingen, ontmoetingen en, bovenal, over mezelf.
Een levensveranderende ervaring
De beslissing om alleen de Camino te lopen, kwam voort uit een verlangen naar zelfontdekking en spirituele groei. Terwijl ik stap voor stap mijn weg vervolgde, had deze pelgrimstocht niet alleen een fysieke, maar ook een blijvende mentale impact op mijn leven. Het bracht me persoonlijke overwinningen en spirituele verrijking, en hielp me na vele ups & downs te landen op een punt waar ik nu volledig in vrede ben met mezelf.
De Camino lopen is niet zozeer fysiek moeilijk, maar het voltooien ervan vraagt om meer dan alleen uithoudingsvermogen. Het is de reis, met al haar onvergetelijke momenten, gesprekken en avonturen, die je diepgaand verandert.
Waar liep ik tegen aan?
Uitdagingen
De Camino de Santiago lopen is een onvergetelijke ervaring vol uitdagingen en persoonlijke groei. In de eerste week werd ik zwaar op de proef gesteld. Ondanks dat ik gewend was aan wandelen, was het lopen met een volle bepakking van 26 kilo, inclusief water, voedsel en kampeerspullen, behoorlijk pittig. Zeker toen ik in de richting van Luik liep en het ook nog eens begon te regenen. Maar na ongeveer een week verdwenen de pijntjes, en voelde ik me weer wat beter.
Ik vervolgde mijn weg door de uitgestrekte natuurparken en ruige bossen van Frankrijk. Het was vaak zoeken naar de juiste route met behulp van een kompas en kaart, want de paden waren soms slecht gemarkeerd. Hostels waren regelmatig gesloten of vol, en kloosters lagen te ver weg, waardoor ik genoodzaakt was om te kamperen. Tien nachten bracht ik door in mijn tent, vaak in afgelegen bossen of vlakbij kleine dorpjes. Gemiddeld liep ik zo’n 20 tot 25 kilometer per dag, maar soms legde ik wel 35 kilometer af omdat er simpelweg niets was onderweg.
Jezelf tegen komen
Tijdens deze etappes kwam ik mezelf regelmatig tegen. In Noord- en Midden-Frankrijk waren er nauwelijks andere pelgrims, alleen af en toe wandelaars met hun honden of kinderen. Het slapen in de natuur was vaak onrustig, vooral door de vreemde geluiden ’s nachts, en soms vroeg ik me af waarom ik hieraan begonnen was. Maar na een lange dag, wanneer ik eindelijk aankwam in een klooster of hostel, een koud biertje kreeg en kon douchen, besefte ik dat anderen met dezelfde vragen en twijfels zaten. Iedereen worstelde met de eenzaamheid, lange dagen, zelfreflectie en de vraag of dit werkelijk was wat ze wilden.
Na een goede nachtrust en een stevig ontbijt was ik er de volgende ochtend echter weer klaar voor. Ik strikte mijn veters, gooide de rugzak op mijn rug en begon aan de volgende etappe. Soms liep ik een stukje op met andere pelgrims, maar uiteindelijk volgt iedereen zijn eigen tempo. Het is belangrijk om je eigen ritme te behouden en je niet te laten meeslepen door dat van anderen. Aan het eind van de dag kwamen we vaak weer samen, en tijdens het avondeten ontstonden spontane gesprekken in verschillende talen, waarbij we elkaar vertelden waarom we deze tocht maakten.
Na de eerste 10 dagen, toen ik gewend was aan het ritme en de fysieke inspanning, voelde ik me sterker.
Walking is the man’s best medicine – hippocrates
Wat heeft het mij gebracht?
Zelfontdekking & spirituele groei
De pelgrimstocht naar Santiago de Compostella heeft mij veel gebracht. Het is een reis van zelfreflectie en diepgang geworden, waarin ik heb geleerd om beter met tegenslagen om te gaan. Door gesprekken met mede-wandelaars, niet zozeer over geloof, maar over wat we onderweg ervaren en horen, heb ik nieuwe inzichten gekregen in de wereld om ons heen.
Onderweg leer je andere culturen kennen en accepteren, wat je horizon verruimt. Het moment waarop je je doel bereikt, brengt respect voor jezelf, maar ook wanneer je je doelen moet bijstellen, leer je incasseren en flexibel zijn. De tocht heeft mijn doorzettingsvermogen op de proef gesteld, vooral op momenten dat het bijna onhaalbaar leek. Uiteindelijk groeit je respect, zowel voor de mensen die je ontmoet als voor de natuur die je omringt.
Een impressie van de
pelgrimstocht
