De storm die voorbij gaat

Dachten we de stormen wel gehad te hebben, komen er gewoon nog een paar extra langs. In de periodes die we in Spanje zijn geweest de afgelopen jaren, hebben we niet zo vaak wind en storm gehad als deze reis. Het begon al op de heenreis en ook vandaag stormt het. Iedere storm gaat voorbij, alleen mag de volgende storm nu wel een heel tijdje wegblijven.

Sandra houdt sowieso niet van stormen sinds ze 2x schade door een storm gehad heeft. En in een camper is een storm toch even wat anders, want je hele hebben en houwen schudt en wiebelt. Laat je iets buiten liggen, dan kun je dat de volgende dag onder de camper vandaan vissen of bij de buren ophalen. Het heeft ook wel iets hilarisch, want iedereen heeft er last van op de camperplaats en in plaats van buiten zitten we vandaag gewoon een keer binnen.

We zijn wel een beetje klaar met de wind en storm.

Bijzondere plekjes

Op het moment staan we op een grote camperplaats. Prima plek, prima voorzieningen (die zelfs ’s middags 1,5 uur dicht gaan zodat het in alle rust schoongemaakt kan worden), op loopafstand van de kust en een supermarkt.

Toch zijn wij camperaars die liever op de wat kleinere camperlocaties staan. Zo’n grote locatie daar zie je toch ook veel vaker de hele grote campers en vaak zijn dat ook veel Duitsers, die niet de meest sociale camperaars zijn (zie mijn eerdere blog hierover).

Dat er pareltjes van plaatsen zijn, dat is wel duidelijk. Sommige voor langere tijd en sommige om een paar dagen te staan. En soms valt het ook wel eens tegen.

Het binnenland in

Nieuwsgierig als we zijn, hebben we na zo’n 10 dagen de Jalon-vallei verlaten om verder het binnenland in te trekken. We hebben aan de rand van de Sierra Mariola gestaan. Prachtige natuur in de hele omgeving, bergen, bomen (soms wel heel veel van hetzelfde) en een uitgestorven dorpje. Prima dus voor een aantal dagen, een goede wandeling en genieten van een paar dagen zon zonder storm. De gastvrijheid hebben ze daar hoog in het vaandel, 2x per week wordt er paella gekookt, 1x met vlees en 1x met vis. Zo is er voor ieder wat wils. Een behoorlijk groot bord vol voor een kleine prijs en de glazen wijn of sangria idem (ongeveer 3 glazen in 1 😉 )

De volgende bestemming was een gemeente camperplaats in El Palomar. Daar begrijpen ze wat camperaars nodig hebben. Goede stroomvoorziening, prima douche/toiletruimtes (zelfs voor rolstoelers indien nodig), ruime plekken en je loopt zo over het camping/recreatieterrein het dorp in. Buitenom ook prima wandelingen te maken langs een riviertje en rustige wegen. De auto check-in is voor sommigen wellicht even puzzelen, maar is eigen supersimpel.

De laatste stop van deze binnenlandroute was in Chella, nog net iets verder naar het westen. Bij de boer, maximaal 7 campers/caravans. Sanitair was redelijk goed, de plek tussen de olijfbomen prima, alleen wandelen was hier minder. Toen de hond van de eigenaar ook nog eens vlak voor onze deurmat wat achterliet, vonden wij het wel genoeg. Zeker als je duidelijk aangeeft dat hondenpoep moet worden opgeruimd (wat logisch is).

Onderweg naar Chella hebben we wel in Xativá een Ecoflow energiestation en bijbehorend zonnepaneel gekocht, zodat we overal en altijd de beschikking hebben over stroom. Toch wel lekker als ik onderweg mijn haar wil föhnen, want met 6ampère lukt dat niet. Maar vooral om een stabiele stroomvoorziening te hebben aangezien het aantal ampère in Spanje nog wel eens fluctueert.

Veilig en vertrouwd

Wat doe je, wanneer je een paar dagen te overbruggen hebt tot de volgende locatie? Dan bel je de oude toreador op of ze een paar dagen plek hebben. En ja hoor, we konden zelfs op onze oude plek terug. En raad eens wat, onze Engelse vrienden Jo & Stuart met hond Salty stonden er nog. Ze kregen een heads up en vervolgens kregen wij een spontane uitnodiging om paella mee te eten de volgende dag. We hebben nog een paar heerlijke dagen daar gehad. En de vriendschap is verder versterkt.

Van storm naar pech

Tijdens de rit terug naar Alcaláli kraakte er toch iets te veel in de camper. Na een check 2 dagen later door een Nederlandse berger, bleek dat er iets met onze vering niet goed is. Dit blijkt bij heel veel campers het geval te zijn. Voor het behoud van de camper is het beter om er luchtvering onder te zetten. En dat gaat gebeuren. Dat betekent wel een ritje heen en weer naar Frankrijk, want in Spanje hebben de garages voorlopig geen tijd en onderdelen zijn er al helemaal niet.

Gelukkig blijkt dit euvel een storm in een glas water te zijn en goed te verhelpen. Plus dat we daarna nog lichtvoetiger rondrijden 😉

¡Hasta luego!