Van verbazing naar verbazing
De laatste blog eindigde op een camping in Chaves, Portugal, aan het begin van de ‘beruchte’ N2 route. Na een paar dagen rust, zijn we gestart met de route over de N2. Prachtige natuur, verrassende plaatsjes en mooie vergezichten. De hobbelweg in het begin namen we voor lief. Ons doel Lamego was niet giga ver en de weg zou vast en zeker beter worden. En dat klopte ook wel, voor een klein stukje en dan begon het hobbelen weer.
De trappen van de kathedraal bij Lamego
Wie onze socials volgt heeft de foto’s al wel gezien. We hebben een geweldig plekje kunnen bemachtigen op de camperplaats vlak achter de kathedraal, de Santuário de Nossa Senhora dos Remédios. Een kathedraal die verbazing op veel gezichten brengt. Er zijn namelijk 686 traptreden die je of vanuit het dorp naar de kathedraal boven brengen of je loopt de trap af, wanneer je zoals wij bovenaan op de camperplaats staan.
De verbazing bij Rob was groot, toen bleek dat Sandra zonder grote problemen (behalve wat spierpijn achteraf) de hele trap naar beneden heeft gelopen. Natuurlijk op haar gemak en met de wandelstokken voor balans, maar ze heeft het wel gedaan. Net als Pepper, want die wilde natuurlijk mee.
Terug hebben we ons overigens laten ophalen door een taxi 😉
Naar de kust
Na 2 dagen zijn we weer de N2 opgereden richting Vila Real en Mateus. Ja, daar waar de beroemde Mateus rosé vandaan komt. Natuurlijk een flesje opgepikt. Nog een stukje lager op de N2 kom je hobbelend bij Viseu aan. Wanneer je dan afslaat richting de kust, dan kom je via Aveiro terecht bij een geweldig leuk plaatsje Costa Nova. Net erbuiten is een camping, waar we de camper op een mooi plekje hebben gezet. De camping ligt tegen de duinen aan en dus zit je direct aan zee en strand. Pepper heeft zich even heerlijk kunnen laten gaan en ook wij vonden het fijn om even uit te waaien.
Onderweg wel een momentje van frustratie gehad, want we moesten een bocht nemen die én krap was én behoorlijk steil omlaag ging. Dat vroeg om stuurmanskunst, wat Rob absoluut heeft, alleen moest hij kiezen tussen een muur aan de voorkant of het risico om met de kont op de grond te komen. Het werd het laatste en we tikten, gelukkig maar, een klein hoekje aan op de grond. En dus schade, maar geen drama en geen noodzaak om terug te gaan. Inmiddels is de reparatie in Nederland al ingepland.
Streep voor streep of streepje voor
Costa Nova staat bekend om de gestreepte huizen. Sommige huizen hebben gestreept stucwerk, een ander huis heeft met tegels een streeppatroon gekregen. Superleuk om een keer te zien en foto’s te maken.
Oh ja, je kunt daar aan de kust de zon geweldig in de Atlantische oceaan zien zakken. Hebben we dus ook gedaan en met verbazing het gesis aangehoord 😉
Naar de kust
Heel langzaam afgezakt richting Lissabon. Keuze gemaakt om bij een wijnboer te overnachten, alleen bleek de temperatuur iets te hoog om in de bloedhete zon zonder schaduw te staan. Dus snel een alternatief gezocht en door!
Uiteindelijk zijn we vanaf de volgende camping weer op de N2 terecht gekomen en zo afgezakt naar Saõ Bras de Alportel, waar onze laatste Portugese stop is geweest.
Portugal heeft ons verbaasd, alleen niet verrast. En laten we daar nou naar uitgezien hebben. De natuur is mooi, prachtig zelfs. Het verschil tussen rijk en arm is groter dan in Spanje. De huizen zijn verrassend genoeg duurder dan in Spanje. En gek genoeg kregen wij beiden geen kippenvel van Portugal.
Wij laten Portugal voor wat het is. We komen vast nog wel een keer terug om een paar dagen in Lissabon of Porto door te brengen, maar voor nu is het klaar.
¡Hasta luego!